Drzewa i ludzie

źródło: Internet

Kiedy zobaczyłam to drzewo na ekranie laptopa pomyślałam, że trzeba brać z niego przykład; gdy ziemia usuwa się spod nóg, należy, jak ono, mocno trzymać się korzeni. Natura inspiruje. Trzeba tylko chcieć patrzeć i uczyć się . Drzewa jak ludzie muszą znosić złe wiatry, które przyginają do ziemi, deformują normalny wzrost, a czasami wyrywają z korzeniami. Kocham drzewa, te pokręcone również. Kocham pokręconych ludzi, którzy mimo przeciwności losu nie poddają się. To drzewo nie zrezygnowało z życia, więc wciąż wypuszcza nowe liście i wiatr kołysze jego koronę. 

źródło internet

Mam kilka drzew, które obserwuję od małego patyka. Przypomniałam sobie, że w moim albumie są fotografie drzew, które pomimo trudnych warunków wciąż żyją i rosną. 

Oto zdjęcia kilku z nich uzupełnione moją legendą.

 

Krzywo, ale rosnę i łapię pion. 

Czasami ktoś pomoże. Czasami trzeba walczyć się o życie samemu.

Pomimo pokręcenia można próbować zakotwiczyć się w niebie.

Można też pokłonić się życiu i żyć z ograniczeniami jakie ono nam niesie.

Nie trzeba zazdrościć tym co rosną prosto, bo też mają swój ból i też umierają. Te dwa drzewa straciły korę i uschły.

Często dopiero życiowa wichura pokazuje jak wielkie mamy serce i jak wiele potrafimy znieść.

 A tu taka ciekawostka, na którą zwrócił mi uwagę mój starszy wnuk. Co widzicie? On zobaczył serce i dwie twarze: panią i pana. Pani ma jasną grzywkę, Pan ciemne włosy i zeza, oboje się uśmiechają. Mój słodziak kochany, ma coś z babki.

 

 

Ten post dedykuję bliskiej mi osobie, która przechodzi życiową zawieruchę. Jak zawsze; jestem, pamiętam i przesyłam dużo dobrej energii. Będzie dobrze.❤️ I na dziś to by było na tyle.