 |
| autor:detnerski |
Robiąc poranną prasówkę przeczytałam doniesienia o protestach dwóch wdów smoleńskich. Pani Zuzanna Kurtyka protestuje przeciwko ekshumacji zwłok jej męża, ponieważ nie odpowiada jej zespół patomorfologów, których chce powołać Prokuratura, która to Prokuratura nie zgodziła się wcześniej na udział patomorfologa z Nowego Yorku. Z kolei Beata Gosiewska wystąpiła do ministra zdrowia Bartosza Arłukowicza o zgodę na prywatną sekcję, bo też ma zastrzeżenia do fachowości i solidności poprzednio wykonanej sekcji i tej planowanej na poniedziałek.
Ludzie mnie zadziwiają i to wcale nie pozytywnie. Za cholerę nie mogę zrozumieć tej wojny nad trumnami. Co niby zmieni kolejna sekcja? Stwierdzi, że zabici w wypadku lotniczym mogliby dalej żyć? Chyba jednak nie, więc, po co to wszystko? Naprawdę nie rozumiem. Gdyby chodziło o kogoś mi bliskiego to na pewno nie chciałabym, żeby wyciągano go z trumny dla jakichś procedur albo dla mojej potrzeby wojowania z domniemanymi winnymi.
Kolejne wiadomości, przy których zgrzytnęłam zębami, to wywiad z rodzicami tragicznie zmarłej sześciomiesięcznej Madzi. Ci młodzi ludzie skarżą się, że inni źle na nich patrzą. Szkoda że nie pomyśleli, że może spotkaliby się z mniejszą wrogością, gdyby przestali robić show na śmierci swojej córeczki. Niestety to jak się zachowywali i zachowują powoduje, że nóż w kieszeni sam się otwiera. Nawet jak człowiek bardzo się stara nie oceniać ich zbyt krytycznie.
