Kartki z życzeniami

W zamierzchłych czasach składaliśmy sobie życzenia na kartkach pocztowych. Kartki z życzeniami z okazji świąt należały do bożonarodzeniowej i wielkanocnej tradycji. Teraz rzadko kto wysyła kartki. Zmieniły się czasy i obyczaje. Rolę kartek przejęły SMS, MMS i maile. Nie jestem zbyt nowoczesna, ale od kilku lat nie wysyłam i nie dostaję już kartek. W tym roku dostałam jedynie życzenia od Redakcji, ale podziękowania i życzenia złożyłam w formie elektronicznej. 

 Kartki mam, bo wspieram różne organizacje charytatywne, więc co roku dostaję mały pakiecik. Zamiast chować do szuflady mogłabym je komuś wysłać, ale idę na łatwiznę. Mea culpa. Cieszy mnie, że płacąc za kartki, komuś pomagam. To bardzo niewielka cena zaspokój sumienia, że nie jestem obojętna wobec tych, którym trafił się trudniejszy los. Poza tym, kartki są naprawdę piękne, więc przyjemnie na nie popatrzeć.  Używam ich jako zakładek i często spisuję na nich  jakieś ważne dla mnie urywki z książki.

Rozłożyłam kartki na stole, żeby wybrać tę, którą chciałam zamieścić na blogu z życzeniami dla Was, ale pomyślałam, że skoro są takie ładne to pokażę wszystkie tegoroczne. Artyści to osoby niepełnosprawne. Kartki malowali ustami albo stopami, bo jak się coś kocha to zawsze znajdzie się sposób, żeby się realizować.

 

To jeszcze słówko o innej pięknej tradycji, która zakłada, że przy wigilijnym stole jest miejsce  dla niezapowiedzianego gościa. Znacie kogoś, kto w wigilijny wieczór wpuściłby do domu obcego człowieka? Ja nie znam. Nikt nigdy do mnie nie zapukał. Co bym zrobiła, gdyby ktoś przyszedł? To zależy. Uczciwie mówiąc, nie wiem. Bo żeby kultywować tradycję, trzeba oprócz dobrych chęci mieć jeszcze poczucie bezpieczeństwa, a to teraz deficytowy towar. Obecnie tradycja przyjmowania każdego kto jest samotny i potrzebuje pomocy istnieje tylko teoretycznie, ale i tak cieszy. Ludzie lubią o sobie myśleć, że są dobrzy, szlachetni i rzeczywiście czasami tacy są. Jednak coraz częściej karmią się pozorami i żyją udawanym życiem. Jedno mają na sztandarach, a drugie praktykują. Nie mniej jednak, dopóki wiedzą co jest dobre, to nie jest źle. Jak jest drogowskaz, to łatwiej znaleźć dobrą drogę. Chcę wierzyć, że w ludziach jest więcej dobra niż zła. No taki mam kaprys, bo tak lepiej mi się żyje. Chciałabym, żeby moi Rodacy odpuścili plemienne wojny i widzieli w drugim człowieku bliźniego. Nie jest to łatwe zadanie, jednak warto próbować. 

    

A tak całkiem na marginesie, to niewykluczone, że mam kandydata do przygarnięcia w ten świąteczny czas. Wyjrzałam dzisiaj przez kuchenne okno, patrzę, a na ławce przed blokiem siedzi Kubuś Puchatek. Ciekawe za co wyrzucili biedaczynę z chałupy. Zjadł miód do piernika? Czy może jest za duży na mieszkaniowe gabaryty? Nie wiadomo, ale jak nikt się nad nim nie zlituje, to poszukam mu domu. Lubię gościa, bo choć ma mały rozumek to zawsze go używa. Całkiem jak ja.

 

Na koniec zrobię to, od czego powinnam była zacząć.

 

💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚

Kumy moje kochane, z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia życzę Wam dużo zdrowia, miłości, spokoju, pogody ducha, zadowolenia z siebie i bliźnich oraz dużo i jeszcze więcej uśmiechu. I niech Was nie opuszcza nadzieja, że jeszcze będzie lepiej. Te z Was, które wierzą, że w tych dniach rodzi się Jezus, niech czerpią z tego siłę i nadzieję, że On przynosi ze sobą miłość, bliskość i dobro. Te z Was, którym ta wiara jest obca, niech cieszą się z tego, że przesilenie zimowe jest wstępem do odrodzenia przyrody, przypływu sił witalnych i nadziei na nowe piękne dni. 

Świętujcie Kochane moje tak jak lubicie. Niech Wam i Waszym Bliskim będzie dobrze i wesoło. Tego wszystkiego z serca Wam życzę i mam nadzieję, że dobre życzenia się spełnią.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚

 

I na dzisiaj to by było na tyle.