Czas mija i znowu sylwester i Nowy Rok stoi za progiem

Jak już w tytule posta odkryłam Amerykę, to co tu więcej można napisać? Że rok dopiero się zaczynał, a już się kończy? Że czas biegnie szybciej niż Kusociński i nic na to nie można poradzić? No, to jest oczywista oczywistość, ale starzy ludzie często wygłaszają takie prawdy "objawione", a ja jestem stara, więc też trochę poględzę. Mijający rok nie był taki jak chciałam, ale dzięki Bogu że w ogóle był. I to tyle pochwał, roku oczywiście, bo Boga czepiam się umiarkowanie. Człowiek nie bardzo udał się  Stwórcy, więc teraz Bóg musi patrzeć, co z dziełem stworzenia i wolną wolą robi ulepiony przez niego gliniak. Wracając do podsumowań, to mimo kiepskiego roku wiele dobrych rzeczy pozostało niezmiennych; mam kochającą rodzinę, przyjaciół, wielu fajnych znajomych, mam co jeść i gdzie mieszkać, nie brakuje mi ludzkiej życzliwości, książek i spacerów. Nie nudzę się i wciąż jest wiele rzeczy, które chcę i potrafię zrobić. Cieszą mnie prozaiczne, codzienne sprawy, więc w każdym dniu znajduję coś radosnego.

Dlatego z dużym zaangażowaniem nawlekam na nitkę losu koraliki mojego życia. A jak wiecie, moje motto brzmi: Jak urody ubywa, to trzeba dołożyć koralików, więc wszystko się zgadza. A koraliki są dobre na wszystko. Po cichu liczę na to, że w nadchodzącym roku będzie bardziej radośnie i normalnie. Bo przecież nie można wykluczyć, że będzie lepiej i tego trzeba się trzymać. Jeżeli myśli tworzą naszą rzeczywistość, to trochę zaklęć i życzeniowego myślenia nie zawadzi. Ważne żeby na tym nie poprzestawać, bo samo pozytywne myślenie nie wystarczy. Trzeba jeszcze zacząć działać. Noworoczne postanowienia mają moc sprawczą tylko wtedy, gdy się je realizuje. Ja mam tylko jedno postanowienie - będę żyła najlepiej jak potrafię - ale roboty przy jego realizacji wystarczy mi na cały rok.

💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦

Wszystkim Czytelniczkom bloga i przypadkowym Gościom życzę, w nadchodzącym roku dużo zdrowia, spokoju, pogody ducha, miłości i radości. Kłopoty dnia codziennego niech Was omijają z daleka, a wszelka bieda niech nie zna Waszego adresu. Pilnujcie się, żeby częściej się uśmiechać niż narzekać. I niech na Waszej drodze pojawiają się sami dobrzy i pozytywni ludzie, którzy obdarują Was życzliwością i uśmiechem.  Udanego sylwestra, szczęśliwego Nowego Roku i następnych 365 dni. Niezmiennie Wam życzliwa abasia  

💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦

Na koniec posta  uprzejmie donoszę, że w sylwestra świętujemy z Arturem 42 rocznicę ślubu i 45 związku. Szmat czasu. Na komodzie  stoi figurka, którą dostałam od niego przed wieloma laty. Patrzę na nią i myślę: tacy byliśmy i tacy jesteśmy, chociaż teraz inaczej wyglądamy. Ta konstatacja bardzo poprawia mi humor. A może tylko się pocieszam, bo jednak z upływem lat co nieco się zmieniło. Ja więcej zrzędzę. on częściej jojczy. Nieważne. Ważne że to co najważniejsze pozostało takie jak było. Wiem, że dobrze mi życzycie i gdy spotka mnie coś miłego,  cieszycie się ze mną, więc wyślijcie nam trochę dobrej energii, żeby jak najdłużej było tak jak jest.

W rocznicowym prezencie zrobiłam dla męża monidło. I niech się chłop cieszy, że ma kolorowe zdjęcie, a miał czarno-białe, czyli idzie ku lepszemu. 

I z czego ona tak się cieszy?

Co ja najlepszego zrobiłem, będę płakał

E tam, jakoś sobie poradzę

 

 

 

 

 

 

 

 

  I na dzisiaj to by było na tyle.