Kto skąd ma sobie wyjąć kij i po co

Kiedyś byłam bardzo grzeczna i unikałam konfliktów, ale na starość się popsułam, o czym już niejednokrotnie tu donosiłam. Teraz mogę się chwalić, że kiedyś byłam dobrze wychowana, bo już od dawna nie jestem. Na domiar złego przyciągam niegrzecznych i psuję się coraz bardziej, bo trudno mi utrzymać język za zębami. Poważnie zaczynam się zastanawiać, jak to się dzieje, że w takich ilościach przyciągam wrednych frustratów. Powiadają, że swój do swego ciągnie, ale żeby aż tak??? Wredne baby mają nastawionego na mnie GPS? No nie wiem... 

Jakiś czas temu miałam nieprzyjemność przebywać w towarzystwie innej niegrzecznej baby i znowu z lekka  się  stoczyłam.

Rzecz  działa się na korytarzu przed pracownią tomograficzną. W kolejce byłyśmy tylko we dwie. Mimo tego, że ja miałam wcześniejszy numerek, to kobieta umówiona na późniejszą godzinę przyszła przede mną. Czas oczekiwania się wydłużał, ale nad drzwiami pracowni  świecił się napis: "Nie wchodzić", więc karnie czekałyśmy, aż nas poproszą. Ona siedziała na krześle wkładając i zdejmując maseczkę. Ja chodziłam w tę i z powrotem, bo wydawało mi się to bardziej odstresowującą czynnością niż szarpanie maseczki. W pewnym momencie z pracowni wyszła pielęgniarka, rozejrzała się po korytarzu i bez słowa zamierzała wrócić tam skąd przyszła.

- My tu czekamy, nie widzi pani?! - krzyknęła kolejkowiczka i poderwała się z krzesła.

- Widzę. To jeszcze chwilę potrwa - spokojnie wyjaśniła pielęgniarka. 

- To co wy tam robicie?! Siedzicie zamiast robić prześwietlenia. Co wy leniwe pielęgniary sobie myślicie?! - nakręcała się, ale pielęgniarka zachowała stoicki spokój i bez słowa zamknęła za sobą drzwi.  Znów zostałyśmy same.

- Widzi pani, jaka chamka? Nawet nie raczyła odpowiedzieć...

- Pani też nie zachowała się kulturalnie - weszłam jej w słowo. Baba spojrzała na mnie złym okiem i głośno sapnęła.

- Kulturalna się znalazła. Lepiej niech se pani wyjmie kołek z dupy, zamiast zwracać uwagę normalnym ludziom. Trochę luzu paniusiu - wysyczała i jadowicie się uśmiechnęła spod opuszczonej maseczki.

- Nie noszę kołka w dupie, więc nie mam czego wyjmować, ale coś mi się wydaje, że pani sobie źle ten kołek wyjmowała i trochę za głęboko pani wszedł stąd ma pani aż tyle luzu i jeszcze beret się pani podnosi - powiedziałam tonem dobrotliwej nauczycielki.

Baba chyba się zapowietrzyła, bo z szybkością karabinu maszynowego wydawała tylko dźwięki: tyyygguuuppppioosuuu...

Zanim zdążyłam ją uprzedzić, że niestety nie rozumiem co mówi, otworzyły się drzwi i pielęgniarka wywołała mnie na badanie. 

Sprawa opóźnienia się wyjaśniła, a wyjaśnienie było bardzo prozaiczne. Radiologa prowadzącego badania dopadły dolegliwości gastryczne i przez dłuższy czas wizytował kibelek. Za czym rozglądała się po korytarzu pielęgniarka nie wiem, ale mogę się domyślić, że sprawdzała stan osobowy pacjentów, żeby ocenić, czy jednak trzeba wzywać pomoc.

Z Babą już nie konwersowałam, bo jak ja wylazłam z tuby, to ją przygotowywano za parawanikiem do badania. Minęłam się tylko z radiologiem, który pośpiesznie zmierzał w głąb pracowni.  Znalazł pan coś? - zapytałam egoistycznie, bo jednak moje zdrowie bardziej mnie martwiło niż jego sraczka. - Nie, jest tak jak było - odpowiedział szybko, bo oczy robiły mu się coraz większe. Pożegnałam go z ogromną wdzięcznością i od razu poczułam się zdrowsza. Po drodze zastanawiałam się, jak ta wyluzowana Baba przetrwa kolejny przestój. Pewnie pomyśli, że ma życie do dupy i trudno się z tym nie zgodzić. Na drodze do spokoju stanęła jej dupa radiologa, brak cierpliwości i jeszcze taka wredna baba jak ja. Trochę ją rozumiem, ale do winy się nie poczuwam. 

I na dzisiaj to by było na tyle.