Resetu ciąg dalszy

Pada śnieg

Jak zauważyłyście, albo i nie, wciąż jestem offline. Nie bywam na ulubionych blogach, nie zaglądam na zaprzyjaźnione fora, nie czytam w sieci, bo wciąż pracuję nad przywróceniem ustawień fabrycznych mojej skromnej osoby (taki ładnie brzmiący zwrot, bo bywam bardzo nieskromna). Poza siecią też przeważnie milczę, jak nie przymierzając znana Agata, ale nie obawiajcie się, mi się nie uleje, jak jej na wieczorze wyborczym. Gdybyście chciały wiedzieć, co u mnie, to uprzejmie donoszę, że oprócz zostania przeze mnie milczkiem, to cała reszta jest po staremu. Żyję spokojnie z dziadkiem, który na laurce od wnuka wygląda tak.

Dziadek Artur

Życzenia od Adasia

           I tak jest kochany przez drugiego wnuka.

Laurka od Daniela z sercem na wysięgniku

Zajmuję się głównie czytaniem, oglądaniem filmów i dzierganiem, a w przerwach między tymi czynnościami latam na spacery i ćwiczę się w milczeniu, co przy moim gadulstwie jest dużym wyzwaniem. A jak się tak "milczy, milczy, milczy, to apetyt rośnie wilczy na poezję co być może drzemie w nas", to i we mnie urosła wielka ochota na baśniowy element życia, więc skupiłam się na szukaniu wszystkiego co piękne. Dopadł mnie też bakcyl japońskiego turysty, dlatego namiętnie pstrykam foty. Tak mi się spodobało robienie zdjęć, że zaczęłam się zastanawiać nad zakupem nieskomplikowanego w obsłudze aparatu fotograficznego. Cyfrówka, którą ma mój mąż jest za duża i zbyt skomplikowana w obsłudze, a ja nie lubię sobie utrudniać życia. Strasznie wygodnicka się zrobiłam, ale odrabiać się nie będę, bo mi się nie chce. Poza tym dziecinnieję, bo cieszyłam się dzisiejszym śniegiem jak moje wnuki, a może nawet bardziej.  Pogoda tak mnie uszczęśliwiła, że latałam po dworze aż wylatałam ponad 16 tys. kroków. Nawet bolący kręgosłup i to, że zaliczyłam siad prosty na glebę, nie zniechęciło mnie do spaceru. Dolny prawy policzek trochę ucierpiał, ale jak mówią: dupa nie szklanka, więc nie ma czym się przejmować. A dzisiaj było naprawdę pięknie. Dowód na poniższych zdjęciach, które są jakby zamglone, bo cały czas sypał śnieg. 

Poranny widok z okna

Widok z okna

Widok z okna

 

 

 

Wieczorne bajkowe widoki z okna

Zimą też można być bliżej nieba

Marta z Adasiem lepią bałwana

Wieczorny spacer skończyłam na lepieniu bałwana i podpatrywaniu wnuków. Do domu poszłam dopiero kiedy do towarzystwa dołączył zięć. Staram się o miano dobrej teściowej, więc nie narzucam się młodym, niech cieszą się sobą bez babki.

Adaś dumny z bałwanka

I na dzisiaj to by było na tyle.

gdy się milczy, milczy, milczy, to apetyt rośnie wilczy na poezję, co być może drzemie w nas

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,jonasz_kofta,song_o_ciszy.html

gdy się milczy, milczy, milczy, to apetyt rośnie wilczy na poezję, co być może drzemie w nas

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,jonasz_kofta,song_o_ciszy.html

o gdy się milczy, milczy, milczy, to apetyt rośnie wilczy na poezję, co być może drzemie w nas

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,jonasz_kofta,song_o_ciszy.html

o gdy się milczy, milczy, milczy, to apetyt rośnie wilczy na poezję, co być może drzemie w nas

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,jonasz_kofta,song_o_ciszy.htm, to jak pięknie pisał Jonasz K