Wszyscy tacy źli, a ja taka dobra

Jak często słyszałyście takie historie, w których ktoś opowiada, jak bardzo pomagał, dawał serce na dłoni, użyczał ostatniej koszuli, a w zamian spotkał się z wykorzystaniem i czarną niewdzięcznością? Ja słyszałam nie raz.  Bo rzeczywiście często tak bywa, że ktoś kogoś wykorzystuje. No, ludzie tak już mają, że jak się daje bez stawiania granic to biorą, a potem często zapominają nawet podziękować. Ale. Wcale nie mało jest też kobiet, bo to kobiety dzierżą palmę pierwszeństwa w byciu męczennicą, które lubują się w byciu tą biedną, bo przez wszystkich wykorzystywaną. Żeby przyjemność z wykorzystania była  jeszcze większa, to opowiadają o tym wykorzystaniu na prawo i lewo, ale nie wyciągają wniosków.  A potem to już trzeba tylko przyczesać loczki, żeby korona cierniowa i wieniec laurowy dobrze na głowie leżały.

Nie różnię się bardzo od innych, więc też dawałam się wykorzystywać. I też było mi źle. Dziś wiem, że zupełnie niepotrzebnie przeżywałam ten żal i te pretensje skoro wcześniej bredziłam o aptekarskiej wadze, którą nie należy odmierzać, tylko dawać ile ten ktoś bliski potrzebuje. A trzeba było posłuchać męża, który czasami mądrze gada i zachować zasadę wzajemności zamiast robić za służącą uruchamianą na dźwięk dzwonka. Robiłam, bo chciałam, więc pretensje powinnam mieć do siebie. No, ale do takich wniosków to ja doszłam dopiero po latach. Widocznie dość wolno mądrzeję. 

Ale teraz nikt mnie nie wykorzysta, bo nie daję się wykorzystywać. Daję tylko tyle, ile chcę dać i nie oczekuję wdzięczności. Ci, którzy zechcą być mi wdzięczni, będą wdzięczni i bez moich oczekiwań. Tym, którzy mając powód do wdzięczności, wdzięczni jednak nie będą, ja będę wdzięczna, że dzięki nim mogłam zrobić coś dobrego. Pamiętacie Tewje Mleczarza, jak dziękował Perczykowi za to, że ten przyjął od niego mleko? No. I tak trzeba robić. Dla siebie i dla zachowania równowagi na świecie.  A czemu akurat dzisiaj o tym piszę? Bo dzisiaj wysłuchałam gorzkich żalów znajomej i coś mnie tak w sercu zakuło. I znowu niepotrzebnie. To zapisałam, żeby lepiej pamiętać, że tę lekcję już przerobiłam i nie ma co do tego wracać. Dobrze jest też pamiętać, że ani wszyscy tacy źli, ani my tacy dobrzy.  A zawsze mamy to, na co się godzimy. 

Kiedyś już poruszałam podobny temat, cytując bardzo mądre SŁOWA  Fredericka Buechnera.  Wychodzi na to, że się powtarzam, ale niektóre trudne lekcje trzeba przerobić wiele razy zanim człowiek porządnie się nauczy. Może niektórym wystarcza jedna lekcja, ale człowiek pod tytułem "ja" czasami musi zaliczyć repetę. 

I na dzisiaj to by było na tyle.         

 

 

Cytaty złowione w sieci.