Ad vocem postów blogowej koleżanki

Nie lubię być komukolwiek dłużna, więc postanowiłam odpowiedzieć koleżance z Blogera, która na swoim blogu poświęciła mi i moim koleżankom dużo uwagi. Co prawda wyzywała nas bezosobowo, niemniej na tyle czytelnie, żeby inne blogerki nie miały wątpliwości o kogo chodzi. Żeby było zabawniej to jednocześnie narzekała na chamstwo i zawiść na blogosferze. Cóż, można i tak, jak ktoś lubi pływać w mętnej wodzie i nie może żyć bez osobistych wrogów. Ja mam inne zasady, więc wrogów nie szukam i nie robię zaocznie tego, czego nie zrobiłabym patrząc komuś w oczy. Dlatego daruję sobie fałsz oraz kamuflaż i powiem wprost co mam do powiedzenia.

Od pewnego czasu z zainteresowaniem czytałam bloga Jaskółki, bo podobały mi się prezentowane tam treści, szczególnie te dotyczące przyrody. Jaskółka również zaglądała do mnie, zostawiała komentarze, więc było bardzo miło. Jednak kilka miesięcy temu bardzo się jej naraziłam poniższym komentarzem. Odpowiedz



Blog abasi30 sierpnia 2020 12:29

Jaskółko, mam inne zdanie niż Ty. Wirus nie jest wymysłem, owszem on jest, ale to, co się wokół tej epidemii dzieje, normalne nie jest. Ci pseudonaukowcy, o których piszesz, to nie są ludzie wzięci z księżyca. Oni są lekarzami i wypowiadając swoje opinie, w których krytykują WHO, ryzykują swoją karierą zawodową. Krytykujesz tych, co mają wątpliwości i nie wierzą w ciemno autorytetom, to przypomnę Ci grypę z 2009 roku, gdzie WHO od razu chciała wszystkich szczepić, ale wtedy nikt nie zamykał świata na kłódkę. Z danych statystycznych wynika, że tamta grypa zebrała śmiertelne żniwo nieporównywalnie większe od covidu. Sprawdziłam dane statystyczne dot śmiertelności pierwszym półroczu ubiegłego roku i obecnego. Pomimo pandemii śmiertelność w tym roku jest mniejsza, niewiele ale jest. Nie mam nic przeciwko zachowaniu środków ostrożności, dezynfekowaniu rąk i zachowaniu dystansu korzystając z miejsc publicznych. Sama przestrzegam. Ale nie podoba mi się to, jak się nas straszy, zamiast udzielać informacji. Zarządzanie przez strach jest bardzo skuteczną metodą, wyśmiewanie wątpiących, którzy nie zgadzają się z obowiązującym nurtem, również. Ty sama występujesz ex cathedra, bo złoszczą Cię ludzie, którzy mają wątpliwości, którzy mają inne podejście niż Ty. Skąd masz taką pewność, że informacje, które Ty zebrałaś są prawdziwsze od tych, które zgromadzili inni? Bo ja nie mam, przyglądam się i mam coraz więcej pytań. Przywołałaś Macrona i strajk żółtych kamizelek. Tak napisałam, że wirus wyciszył protesty, bo to prawda, a z faktami się nie dyskutuje. Nie stwierdziłam nigdzie, że epidemii nie ma albo wymyślono ją na potrzeby polityków. Politycy po prostu z niej korzystają, żeby strachem podporządkować sobie ludzi. Od kilku lat światowa gospodarka zmierza ku recesji. Ekonomiści przewidują, że skala kryzysu będzie większa niż ta z 2008 roku, a to może nasilić społeczne protesty. I tu wirus bardzo się przyda, bo w imię wyższego celu ludzie chętniej zrezygnują z wolności osobistej i podporządkują się. Na koniec powiem jedno, wierzę bardziej informacji płynącej od tych, którym nikt nie zapłacił za tę informację niż ludziom, którzy dla kariery i partykularnych interesów popierają główny nurt przekazu. Lekarze buntujący się przeciwko WHO są dla mnie bardziej wiarygodni niż ci, którzy wyłącznie popierają i straszą. Mojego nowo narodzonego wnuka w pierwszej dobie życia, bez jakichkolwiek badań, chciano zaszczepić przeciwko tężcowi. Dlaczego? Gdzie noworodek miałby zadać sobie takie rany, że szczepionka byłaby konieczna? To sprzeczne z logiką, ale jest zalecenie, żeby szczepić, więc lekarze wymuszają szczepienie. Czy temu też się trzeba ślepo podporządkować, bo lekarz powiedział? Nie wiem jak Ty, ale ja nie wierzę wszystkim lekarzom, wierzę tym, którym ufam, którzy nie mają żadnego interesu oprócz mojego zdrowia, żeby mi coś zalecać. Mam koleżankę z tytułem doktora pracującą w zawodzie farmaceuty, która była przedstawicielem handlowym dużej firmy farmaceutycznej.Wiem od niej, jak niektórzy lekarze wybierają leki, jakie mechanizmy nakręcają machinę związaną ze służbą zdrowia. Dlatego wybacz, wolę być śmieszna i głupia, ale nie zrezygnuję z potwierdzania w innych źródłach informacji podawanych przez oficjalne czynniki. Spiskowe teorie dziejów często wydają się śmieszna, bo trudno nam przyjąć do wiadomości, że "można aż tak", a jak się okazuje po czasie, jednak można było.

OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi Jaskółki na ten komentarz nie przytaczam, bo nie mam jej zgody, a ona jest tak wyczulona na swoim punkcie, że gotowa  mi zarzucić przywłaszczenie wartości intelektualnych. Jak ktoś chętny sprawdzić, jak Jaskółka rozumie prawo do krytyki i odrębnego zdania, to zawsze może zajrzeć na jej bloga.

Ja wycofałam się z dyskusji, bo nie wdaję się w polemikę z ludźmi "nieomylnymi" i obrażalskimi, którzy na dodatek przekręcają słowa adwersarza, żeby móc wyważać otwarte drzwi. Poza tym, nie chciałam pozbawiać Jaskółki prawa wyrażania krytyki na jej własnym blogu, bo to właśnie mi zarzuciła. Nie wiem, jak niby miałabym to robić, ale to nie jedyna rzecz, której nie rozumiem.

Jednak moje milczenie nie wyciszyło irytacji Jaskółki, o czym się przekonałam, gdy po jakimś czasie zajrzałam na jej bloga, żeby zobaczyć co dobrego u niej słychać. Okazało się, że Jaskółka poleciała wysoko aż do granic absurdu, ale przezornie zamknęła możliwość komentowania, żeby nikt nie ściągnął jej na ziemię. A ja głupia zostałam z pytaniami, na które nie miałam odpowiedzi. Nie żebym nie mogła z tym żyć, ale byłam ciekawa, dlaczego ktoś mówiący o sobie "my inteligencja" tak się miota i udowadnia, że niespecjalnie korzysta z rzeczonej inteligencji. Żeby zrozumieć czytałam więc kolejne posty na jej blogu. A Jaskółką zawładnęło poczucie omnipotencji, wiec wzięła się za naprawianie ludzi i bez pardonu wytykała palcem tych głupich oraz udowadniała swoją wyższość. I teraz już wiem, czym zawiniłam - nie podzielałam bałwochwalczo jej zdania i nie respektowałam autorytetu. A jej zdaniem powinnam, bo ona ma doktorat to wszystko lepiej wie. Z tego co się zorientowałam, Jaskółka tytuł naukowy uzyskała z nauk społecznych, a nie z medycyny, czy biochemii, więc zupełnie nie rozumiem, dlaczego ex cathedra ogłasza swoje opinie dotyczące tych zagadnień i w czym przejawia się ten jej rzekomy naukowy geniusz, który pozwala jej patrzeć na innych z góry. No ale ja głupia jestem to mogę nie ogarniać. Poza tym mam jeszcze taką przypadłość, że nie przyjmuję a priori czyjegoś autorytetu, nawet jak ten ktoś ma doktorat. U mnie na bycie autorytetem trzeba sobie zasłużyć.

Zawsze miałam szacunek oraz wielkie poważanie dla ludzi mądrych i wykształconych. Chociaż mądrym można być bez dyplomów, bo przymiot bycia mądrym tylko pośrednio związany jest z ukończonymi szkołami, to jednak wykształcenie bardzo pomaga. Dlatego zawsze imponowali mi erudyci i intelektualiści, bo to oni mają klucze do mądrości świata. Szanuję pracę włożoną w zdobywanie wiedzy, nawet bardzo. Jednak równie mocno cenię odwagę samodzielnego myślenia oraz upór, który każe iść nawet pod prąd, gdy wymaga tego droga do prawdy. Można być człowiekiem wykształconym, ale jednocześnie nie mieć zbyt wiele do zaoferowania. Świat pełen jest głupich profesorów, niedokształconych lekarzy, miernych pedagogów itp. W archiwach leżą tysiące prac magisterskich, doktorskich i profesorskich, które nie miały żadnego znaczenia dla świata. Przydały się tylko do tego, żeby ich twórcy mieli kilka literek przed nazwiskiem, utrzymali pracę na uczelni albo nakarmili swoje ego. I tytuły naukowe są w tym przypadku zupełnie bez znaczenia. Bo wykształcenie jest tylko instrumentem, którym posługujemy się w odbiorze świata. Dlatego jedni mają tytuły, a inni wiedzę, z której potrafią korzystać.  I chociaż jedno drugiego nie wyklucza, to zdarza się, że te dwie rzeczy nie idą w parze. 

Dlatego, moim zdaniem, bez względu na to z jakim autorytetem mamy do czynienia, to nie jesteśmy zwolnieni z używania swojego mózgu. Ja używam i nie przyjmuję niczego na wiarę. Wróć. Boga przyjmuję na wiarę. Całej reszty się czepiam i przekładam czyjeś prawdy na swój mały rozumek. Bo ja mogę być głupia, ale nie aż tak, żeby zwalniać się z myślenia. A Jaskółka chciałaby, żeby inni uznali, że jej prawda najprawdziwsza, bo ona ma doktorat. I co z tego, że ona ma doktorat? Nic. Bezwzględne zawierzenie autorytetom i ocenianie ludzi poprzez pryzmat pozycji, stanowisk, tytułów, jest przejawem ciasnoty umysłowej. Dlatego ja cenię intelekt a nie tytuły, czy pozycję na drabinie społecznej.

Zupełnie też nie rozumiem, dlaczego Jaskółka uważa, że ludzie tak bardzo zazdroszczą jej zdobytego w pocie czoła doktoratu, że przez ten doktorat jej nie szanują. Moim zdaniem w tej niechęci, czy sugerowanym braku szacunku, bardziej chodzi o osobę aniżeli o doktorat. No, ale widocznie Jaskółce wygodniej wierzyć w zazdrość prostaków, to sobie wierzy. A życie jest jak echo, co krzykniesz to wróci. I tej prawidłowości nie zagłuszy nawet największe ego. Nielubiana przez Jaskółkę koleżanka z blogowiska nazwana przez nią Starą Wroną zwykła mawiać, że "Niektórzy w miejsce inteligencji mają wykształcenie" i Jaskółka wychodzi z siebie, żeby udowodnić prawdziwość tej tezy. A ja głupia zachodzę w głowę, po co ona tak się stara. Jednak nie liczę na to, że Jaskółka rozwieje moje wątpliwości i wcale tego nie oczekuję. Nie mogę przecież wymagać, żeby z wyżyn swojej doktorskiej głowy zniżała się do mojego poziomu. Nikogo innego w moje rozliczenia z Jaskółką nie chcę mieszać, bo jak już powiedziałam, swoje sprawy załatwiam sama, mówiąc prawdę prosto w oczy, a czasem post w post. I na dzisiaj to by było na tyle.

Obrazek złowiony w sieci. 

 

P.S. Dodatkowe informacje dot. posta są we wpisie: Nieprzewidziany dopisek do mojego poprzedniego posta.